Błogosławieni oznacza ludzi znajdujących się w sytuacji godnej pozazdroszczenia. Ludzie Ci są szczęśliwi, ich położenie świadczy o należytych stosunkach z Bogiem. Być ubogim w duchu i pragnącym sprawiedliwości oznacza wierność drogom Bożym, unikanie dróg tego świata w poszukiwaniu gratyfikacji materialnej. Takim Jezus przyobiecuje miejsce w Swym Królestwie.
Być głodnym to metafora pragnienia duchowej pełni, doznawanego przez tych, którzy szczerze szukają Boga. Ci co płaczą to prawdopodobnie owi zasmuceni z powodu zła na tym świeci lub płaczący z żalu za grzechy własne bądź cudze. Jezus wypowiada dziś także biada. Jak w przypadku „błogosławieństwa”, również „biada” jest wyrokiem Bożym na ludzi w określonym stanie duchowym. Jest wezwaniem do nawrócenia. Ewangelia Błogosławieństw jest niewątpliwie swoistą konstytucją Królestwa Niebieskiego. Świat się niewiele zmienił od czasów Jezusa. Niemniej pewnie każdy z nas mógłby dodać swoistą nowelizację tej konstytucji. Choćby traktującą o pseudo wartościach sączących się np. z ekranów TV.
(Łk 6,20-26)
W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.