Jezus przypomina, że Ci, którzy poszli za nim mają być jak lampy oświetlające drogę do Niego dla innych. Może czasem mamy wrażenie, że mroki tego świata są tak przepastne, że wchłoną nasze światło. I jest pokusa chronienia tego co mamy. Dzielimy świat na zły i nasz lepszy.
Tymczasem jesteśmy powołani do tego, aby nieść światło Ewangelii do innych. Kto pokaże Boga temu, kto dopuszcza się niegodziwości? Dlatego nie stawiajmy tryumfalnie swego światła pod korcem, ale wyruszmy z nim w tej miejsca przepełnione mrokiem. Może spotkamy kogoś komu zapalimy jego lampę?
(Łk 8,16-18)
Jezus powiedział do tłumów: Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz stawia na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą i to, co mu się wydaje, że ma.